16 juli 2012 Visum verlengen

Vannacht kon ik niet zo goed in slaap komen, had voor het eerst een erg moment van heimwee. Door alle drukte en hectiek verlangde ik even naar de rust van thuis en even geen gestress over mijn rapport, etc. Daarna was ik wel te moe en heb ik toch nog geredelijk goed geslapen. Alleen ik hoorde de wind weer behoorlijk blazen en dus had ik moeite om uit bed te komen. Rond half 9 ben ik naar de paarden gegaan en heb ik Bart en Theuns gelongeerd. Theuns moest ik eerst weer even op zijn kop geven en daarna was hij super en was ik erg tevreden. Mooi rustig en relaxed in een keurige draf en naar 2 keer te vragen springt hij aan in galop. Ik heb George gevraagd om Wynand en Alma te longeren. Toen ik Theuns terug bracht naar zijn paddock kwam Altie aanzetten die vroeg of ik nu tijd had wat ze wist waar om mijn visum te verlengen, wat nog steeds moest. En dus heb ik mij omgekleed en al mijn papieren bij elkaar gezocht en zijn wij naar een of ander bureau geweest om het te laten verlengen. Altie had gebelt met een kantoor en die zeiden dat wij naar dit bureau konden om het te verlengen. Toen wij hier aankwamen en het vroegen bleek het niet zo te zijn, hun hebben niet de juiste formulieren. En dus helaas pech gehad en op naar een andere kantoor waar het wel kan, maar de kwaliteit veel minder is. Altie zei soms sta je daar voor uren in een klein kantoortje voordat je geholpen wordt of klaar bent. Dus wij baalden als een stekker. Bij dit bureau wat tegen over Danie zijn werk was, hebben wij de auto geparkeerd bij Danie zijn werk, omdat je andere de auto in een middenberm van een drukke weg (autoweg) moet parkeren. En dan weet je nooit wat er met je auto gebeurt of het veilig staat.
Wij waren al vrij snel bij het andere bureau aangekomen en werden wij naar boven gestuurd voor een bepaalde kamer wat visums behandeld. De vrouw was nogal onduidelijk maar wij kregen formulieren en begrepen dat ik dit in moest vullen. Helaas was het zo moeilijk Engels dat ik Altie zijn hulp daarbij nodig had. Altie ging weer opnieuw in de rij staan, want die vrouw ging verder met andere mensen helpen en voor het geval zij ons vergeet, ging Altie voor de zekerheid maar weer in de rij staan. Ze vroeg om een kopie van mijn paspoort, gelukkig had ik die, maar natuurlijk geen kopie van de stempel die ik gekregen heb bij aankomst hier in Afrika. En dus ging Altie snel naar beneden om het te kopiëren, dat kon blijkbaar wel ergens in het gebouw. Wij dachten alles goed ingevuld te hebben, maar hadden van 1 formulier de achterkant vergeten. En dus opnieuw weer die kant invullen en weer opnieuw in de rij staan. Altie was inmiddels ook terug van het kopiëren en ik had gegeven van mijn paspoort nodig voor het invullen. Ik had ook niet een goed genoeg document van mijn school of iets en dus heeft zij het een visite visum gemaakt in plaats van een studie visum. In Nederland zeiden ze wat ik had dat het genoeg was en nu is het een heel gedoe. Uiteindelijk heeft zij mij toch een formulier gegeven waarnaar wij naar een andere kamer moesten om de visum te gaan betalen. Waarbij precies achterons de boel werd gesloten vanwege lunchtijd en dus hadden wij erg mazzel. Daarna moesten wij weer terug naar die ene kamer en vrouw om een of andere stempel op het formulier en toen wij waren wij eindelijk klaar. Ik bergreep niet veel van die vrouw en Altie begreep ook niet alles. Maar Altie of Marlise krijgt nu een of 3 sms’jes wanneer de verlenging of iets klaar is. Want wij moesten in ieder geval terug komen om dan iets op te halen. Dus helaas nog niet helemaal klaar, maar ik was tot zo ver blij dat het gedeeltelijk afgehandeld was en ook nog in een uur tijd en geen 3 uren. De kamer is mega klein en benauwd, vooral als je daar met veel mensen in staat. Het stonk echt vreselijk en het was dan ook nogal benauwend en niet fijn voor mij. Dit bureau was midden in Pretoria. En dit is vergelijkend met Parijs. Drukken wegen dwars door de stad, er is een smalle stoep en dan staan er direct mega gebouwen naast met shops of cafetaria eronder. Je moet hier dan ook donders denken om je tas en spullen, houd het goed voor je en je moet het goed vast houden. Ze hebben hier geen parkeerkelder zoals in Nederland en dus moet je je auto parkeren aan de zijkanten van deze drukke wegen dwars door de stad of in een tussendam. Wij hadden hem in een tussendam geparkeerd waar een parkeerwachter ons een plek gaf en op de auto zou letten. Altie maakte zich nogal zorgen om dat er niets zou gebeuren met haar auto en gelukkig was dat niet het geval. Ze heeft de parkeerwachter dan ook goed beloond dat de auto niets mankeerde.
Op de terugweg liet Altie mij nog de ‘Union Buildings’ zien. Prachtige gebouwen, tuin en beelden. In dit mega grote gebouw is het kantoor van de president van Zuid-Afrika. Ik had helaas mijn camera niet meegenomen, wel heeft Altie met haar telefoon een paar leuke foto’s gemaakt van mij. Op de heenweg kwamen wij langs een museum met daarvoor 3 enorme skeletten van dieren (2 dinosaurussen en een walvis). Altie zei als wij nu toch nog weer terug moeten op iets op te halen, dan moeten wij er een leuke dag van maken en naar het museum gaan, etc. Ik stemde daar mee samen. Wil niet alleen wilde dieren zien, maar ook wel een stukje cultuur en geschiedenis van dit land.
Wij hadden bij de westernshop afgesproken samen met Marlise en Clarise om te shoppen. Altie heeft een nieuwe rijbroek, chaps en een cap gekregen, Clarise nieuwe paardrijdschoenen en ook een cap in bestelling. En ik heb Marlise gevraagd voor elastiekjes en een nieuwe longeerzweep. Want degene die ik gebruik is ook al kapot en wordt vaak gebruikt voor het personeel als ze in de tuin moeten werken en de zweep nodig hebben voor de honden. Maar dan kan ik elke keer weer zoeken naar een longeerzweep en daar had ik geen zin in en deze was ook te kort en maakte geen geluid meer. Marlise zei neem dan gelijk maar 2 mee, voor als wij straks met meerdere personen tegelijk gaan longeren. Ik moest van haar ook de cap passen die Altie paste en tevens ook Clarise, maar deze was te groot voor mij. Ik heb een kleinere gepast die wel goed zat, maar zei tegen haar dat ik het voor nu niet nodig vind om het te kopen. Straks koopt ze alles voor mij en dat is wat te gek van het goede. Ik zei heb in NL ook nog wel een cap en als ik terug kom zal ik die meenemen tevens al mijn wedstrijdkleren. En voor de show in september heeft Marlise waarschijnlijk wel kleren die ik pas voor dan en anders kunnen wij dan altijd nog kijken in de winkel voor iets goedkoops.
Altie en ik zijn nog snel even geweest naar ‘Foodlovers’ om groente te kopen voor de jongens op Puntlyf, en wortels en appels voor Mieke.
Thuis aangekomen hebben wij de auto’s uitgeladen. Want Marlise was bij de gewone supermarkt geweest voor een lading boodschappen. Marlise had ook weer een lading goedjes voor mij gekocht. Ik heb haar verteld dat ik de koelkast niet meer aan het werk kreeg en dus heeft Lydia (zwarte vrouw die in het huis werkt) er naar gekeken. Wij hebben hem samen het huis in gedragen en ook daar deed hij het niet. Lydia dacht te weten waar het aan lag en probeerde dat te maken, maar uiteindelijk is het niet gelukt.
Ik ben samen met Marlise weer naar de paarden gegaan en zij heeft Friso gemend door de pionnen heen. Het ging erg goed vandaag en Clarise doet het super! Friso was gelukkig ook niet zo erg lui meer en was fijn om te mennen voor haar. Daarna heb ik samen met Tumi (die gelukkig weer terug is naar 2 of 3 weken vakantie) en George gedaan. Ik heb George laten uitleggen over hoe de longeerlijn vast te houden en hoe ik wil dat men het paard vasthoud als er iemand voor de eerste keer op gaat. Tumi had dit direct in de gaten en dus heb ik het hun samen laten doen en stond ik ook in de cirkel om te begeleiden. Delilah schrok om een gegeven moment en de eerste reactie van Tumi was terug op een kleine cirkel wat ik had uitgelegd. Als je het paard dan de ruimte geeft is het moeilijk voor de gene die erover heen hangt om vast te houden en een kans te zien om er af te springen. En dus was ik hier erg blij mee. Zo kan ik ze mooi beide tegelijk leren, want er komen steeds meer paarden bij te trainen. En dus zullen ze het toch goed onder de knie moeten krijgen. Ook hun waren erg blij met de nieuwe longeerzweep. Ik ben nog snel even naar Rita gedaan om de bandages samen met Martin om te doen. Haar bovenbeen was wat warm, maar haar been was wel een stuk beter en dunner.
Ik ben bij Marlise even buiten gezeten om te vertellen hoe het ging, etc. Daarna naar binnen om tv te kijken en achter mijn computer de reisverslagen weer updaten en wachten tot het eten klaar is. Na het eten weer verder achter mijn computer en tegelijkertijd ‘Survivor’ kijken. En savonds onder de warme douche die weer veel te kort was voor mij en daarna slapen.